ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

1. Στις 23 Απριλίου 2010 η Ελλάδα ομολόγησε τη χρεωκοπία της.
2. Η Κυβέρνηση απεμπόλησε την κυριαρχική εξουσία, παραχωρώντας την σε ξένους ειδικούς, υπάλληλους ξένων οργανισμών, και πολιτικούς άλλων χωρών.
3. Η ευθύνη για τη θλιβερή κατάντια της χώρας βαρύνει εξ αδιαιρέτου όλο το πολιτικό σύστημα.
4. Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία να καταγγείλουμε στον Ελληνικό Λαό τους υπεύθυνους και να προτείνουμε ιδέες και λύσεις που θα οδηγήσουν στην έξοδο από το τέλμα.
5. Αναζητούμε τα αίτια της κακοδαιμονίας ήδη στη δημιουργία του Νεοελληνικού Κράτους από τους Βαυαρούς. Το Σύστημα που μας επιβλήθηκε ήταν καταπιεστικό και πολιτιστικά ξένο.
6. Στόχος μας είναι μια Νέα Απελευθέρωση, με Νέο αληθινά Δημοκρατικό Σύνταγμα, που θα υιοθετηθεί από μια Συντακτική Εθνοσυνέλευση.
7. Θα επιδιώξουμε τη θεσμοθέτηση ενός Συστήματος βασιζόμενου στο τρίπτυχο: Περιορισμένο Κράτος, Δημοσιονομική Υπευθυνότητα, Ελεύθερες Αγορές.
8. Πιστεύουμε στις τρεις μεγάλες αρχές της κλασσικής οργάνωσης της κοινωνίας σε κράτος: Ισονομία, Αξιοκρατία, Ελευθερία.
9. Στοχεύουμε σε ένα κράτος εγγυητή της ζωής, της αριστείας, της περιουσίας, της ανεμπόδιστης ενέργειας, της αβίαστης επιλογής και ελεύθερης πρόσβασης παντού, των ίσων ευκαιριών, της αναλογούσας ευημερίας και της επιδίωξης της μέγιστης αυτοπραγμάτωσης και της ευδαιμονίας των ατόμων.
10. Θεωρούμε κυριαρχικό το δικαίωμα της κοινωνίας να αλλάζει ριζικά το σύστημα διακυβέρνησής της όταν αυτό δεν επιτελεί τον εγγενή σκοπό του.

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Η νομισματική ένωση, ζυγός για την Ελλάδα!

«Η Ελλάδα υφίσταται τη δικτατορία του ευρώ»! είναι ο τίτλος της γαλλικής Le Monde, η οποία φιλοξενούσε, την περασμένη Πέμπτη, σχετικό άρθρο του Στεφάν Μαντόλ, επίκουρου καθηγητή στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών Sciences Po.
Αφού διεκτραγωδεί τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας και την έκρηξη των ανισοτήτων στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν πρέπει να δαιμονοποιείται: «Οσοι λιβανίζουν την Ευρωζώνη προσπαθούν να μας πείσουν ότι η έξοδος από το ευρώ ή το τέλος του ευρώ θα ήταν καταστροφή, λες και το κοινό νόμισμα καθιερώθηκε άπαξ διά παντός, χωρίς δυνατότητα αλλαγής, λες και κάθε μεταρρύθμιση θα σηματοδοτούσε το τέλος της Ενωσης. Ωστόσο ο απλός πολίτης καταλαβαίνει ότι οι Ελληνες σήμερα, όπως οι Ιρλανδοί και οι Πορτογάλοι αύριο, δεν θα έχουν τύχη αν προσπαθήσουν να σφίξουν κι άλλο τη βίδα των δημοσίων δαπανών, προσδοκώντας ότι θα γίνουν ως εκ θαύματος εξίσου ανταγωνιστικοί με τους Γερμανούς ή τους Ολλανδούς. Αυτό που χρειάζονται επειγόντως οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου είναι μια νομισματική αναπροσαρμογή που θα τους επέτρεπε να κερδίσουν σε ανταγωνιστικότητα».
Και ο Γάλλος οικονομολόγος καταλήγει: «Το ευρώ όφειλε να είναι η ασπίδα που θα χάριζε μεγαλύτερη ελευθερία, ευημερία και ανεξαρτησία. Σταδιακά κατήντησε, όμως, ένα κολάρο που σφίγγει γύρω από τον λαιμό μας κάθε μέρα και περισσότερο, αποστεώνοντας την οικονομική και δημοσιονομική πολιτική εκεί όπου απαιτούνται επινοητικότητα και ευελιξία… Ας είμαστε δύσπιστοι στα ιερά σύμβολα που μας απαγορεύεται να αγγίξουμε και μας οδηγούν σε αδιέξοδο. Η μοίρα που επιφυλάσσουν για την Ελλάδα δεν είναι καλός οιωνός».

Δεν υπάρχουν σχόλια: