ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

1. Στις 23 Απριλίου 2010 η Ελλάδα ομολόγησε τη χρεωκοπία της.
2. Η Κυβέρνηση απεμπόλησε την κυριαρχική εξουσία, παραχωρώντας την σε ξένους ειδικούς, υπάλληλους ξένων οργανισμών, και πολιτικούς άλλων χωρών.
3. Η ευθύνη για τη θλιβερή κατάντια της χώρας βαρύνει εξ αδιαιρέτου όλο το πολιτικό σύστημα.
4. Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία να καταγγείλουμε στον Ελληνικό Λαό τους υπεύθυνους και να προτείνουμε ιδέες και λύσεις που θα οδηγήσουν στην έξοδο από το τέλμα.
5. Αναζητούμε τα αίτια της κακοδαιμονίας ήδη στη δημιουργία του Νεοελληνικού Κράτους από τους Βαυαρούς. Το Σύστημα που μας επιβλήθηκε ήταν καταπιεστικό και πολιτιστικά ξένο.
6. Στόχος μας είναι μια Νέα Απελευθέρωση, με Νέο αληθινά Δημοκρατικό Σύνταγμα, που θα υιοθετηθεί από μια Συντακτική Εθνοσυνέλευση.
7. Θα επιδιώξουμε τη θεσμοθέτηση ενός Συστήματος βασιζόμενου στο τρίπτυχο: Περιορισμένο Κράτος, Δημοσιονομική Υπευθυνότητα, Ελεύθερες Αγορές.
8. Πιστεύουμε στις τρεις μεγάλες αρχές της κλασσικής οργάνωσης της κοινωνίας σε κράτος: Ισονομία, Αξιοκρατία, Ελευθερία.
9. Στοχεύουμε σε ένα κράτος εγγυητή της ζωής, της αριστείας, της περιουσίας, της ανεμπόδιστης ενέργειας, της αβίαστης επιλογής και ελεύθερης πρόσβασης παντού, των ίσων ευκαιριών, της αναλογούσας ευημερίας και της επιδίωξης της μέγιστης αυτοπραγμάτωσης και της ευδαιμονίας των ατόμων.
10. Θεωρούμε κυριαρχικό το δικαίωμα της κοινωνίας να αλλάζει ριζικά το σύστημα διακυβέρνησής της όταν αυτό δεν επιτελεί τον εγγενή σκοπό του.

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΒΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ
ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΙΘΗΚΟΥΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΑΣ

Απόστολος Λ. Πιερρής

Αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και στην κοινωνία μας δεν είναι τυχαίο ούτε εξωγενές. Και δεν είναι παροδικό, αλλά το τελειωτικό, καταληκτικό ξέσπασμα μιας μόνιμης κακοήθους νόσου.

Το ΝεοΕλληνικό φαινόμενο, κράτος και πολιτισμός, είναι μια παταγώδης, διαχρονική αποτυχία, συλλήβδην μια ιστορική ανωμαλία. Παραδειγματική περίπτωση ενός failed system. Από συστάσεως του «σύγχρονου» κράτους, επί Βαυαροκρατίας, το Σύστημα, το αυτό πάντα στις ουσιώδεις παραμέτρους του, ήταν αναποτελεσματικό, άρα ελαττωματικό, που σημαίνει δυσλειτουργικό, άρα κακοδομημένο και κακοσχηματισμένο, δηλαδή τελικά δύσμορφο. Στην χώρα της εκτυφλωτικής ομορφιάς επεκράτησε η ολική ασχήμια, αρχίζοντας εκ των άνω με την ασχήμια του κατεστημένου Πιθήκου.