ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΒΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ
ΜΑΣ
ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΙΘΗΚΟΥΣ ΑΠΟ
ΠΑΝΩ ΜΑΣ
Απόστολος Λ. Πιερρής
Αυτό που συμβαίνει
τώρα στην Ελλάδα και στην κοινωνία μας δεν είναι τυχαίο ούτε εξωγενές. Και δεν
είναι παροδικό, αλλά το τελειωτικό, καταληκτικό ξέσπασμα μιας μόνιμης κακοήθους
νόσου.
Το ΝεοΕλληνικό
φαινόμενο, κράτος και πολιτισμός, είναι μια παταγώδης, διαχρονική αποτυχία,
συλλήβδην μια ιστορική ανωμαλία. Παραδειγματική περίπτωση ενός failed system.
Από συστάσεως του «σύγχρονου» κράτους, επί Βαυαροκρατίας, το Σύστημα, το αυτό
πάντα στις ουσιώδεις παραμέτρους του, ήταν αναποτελεσματικό, άρα ελαττωματικό,
που σημαίνει δυσλειτουργικό, άρα κακοδομημένο και κακοσχηματισμένο, δηλαδή
τελικά δύσμορφο. Στην χώρα της εκτυφλωτικής ομορφιάς επεκράτησε η ολική
ασχήμια, αρχίζοντας εκ των άνω με την ασχήμια του κατεστημένου Πιθήκου.
Από καιρού εις
καιρόν, η διαρκής αισχρή αποτυχία έχει οδηγήσει σε απόπειρες άγιας επανάστασης
– προδομένες πάντα από αβουλία, ανικανότητα, αγνωσία, απιστία. Αλλά στο βάθος
τέτοιας συντριπτικής και αποκαρδιωτικής κατάπτωσης, ανεπίδεκτης ανορθωτικής
προοπτικής χωρίς βαθειά άροση και παντελή αναμόρφωση, βρίσκεται αναγκαία μια αποκρουστική
αδυναμία. Η αιτία είναι μεγαλύτερη από το μέγεθος του αποτελέσματός της. Και εν
προκειμένω είναι η αλλοτρίωση. Γιατί αβυσσαλέα είναι η αδυναμία αυτού που
εξέχασε τον εαυτό του. Τον ξέχασε, τον έχασε. Παταγώδης διαχρονική αποτυχία
σημαίνει κολοσσική κρίση ταυτότητας.
Και
ιδού, στο βάθρο της Ελληνικής υπεροχής στήθηκε ο Πίθηκος της Ευρώπης, η ΝεοΕλληνική
Ηγετική Αναξιοκρατία με την ψευδεπίγραφη, τενεκεδένια ιδεολογία της απάτης – με
την οικονομική ολιγαρχία στον κίτρινο πυρήνα της, την πολιτική και διοικητική
διαφθορά στο ασπρουδερό μέσον και την πολιτιστική, πνευματική μηδαμινότητα στο
τσόφλι του αρνητικού αυγού της τερατογένεσης. Όντως ο πίθηκος του Αρχίλοχου: με
τέτοια ξεδιάντροπα άσχημη πυγή να κυβερνάει!
Αγεφύρωτο
χάσμα χωρίζει τον Πίθηκο του Κατεστημένου από τον Γνήσιο Έλληνα, το Καθεστώς
από την Κοινωνία, τον ΝεοΕλληνισμό από τον Ελληνισμό. Το χάσμα αποκαλύφθηκε πια
σε όλη του την ρηγμάτωση.
Ο Πίθηκος προβάλλεται
αναιδέστατα παντού και πάντοτε ως παράδειγμα προς υποχρεωτική μίμηση. Ο Έλληνας
στριμώχνεται στά γκέτο του περιθωρίου: επιβιώνει στο ένστικτο των ατόμων και
στην αίσθηση των μεγάλων αριθμών, ανθίζει εις πείσμα της Πιθηκοκρατίας με
ολίγιστα πνευματικά ύψη ωθούμενα στις εσχατιές του κοινού βίου της επισήμως συγκροτημένης
κοινωνίας.
Ο ΝεοΕλληνισμός είναι
υπόθεση του κατεστημένου Καθεστώτος – όχι της πραγματικής Κοινωνίας. Κάτω από
την κρούστα της πιθηκίσιας ασχήμιας που τους εξανάγκασαν να φορέσουν οι Έλληνες
διαισθάνονται τον αληθινό εαυτό τους και πράττουν κατ’ αυτόν. Ο αγώνας
μεταξύ επίκτητου Πιθηκισμού και αυτοφυούς Ελληνισμού είναι η άγραφη νεώτερη
ιστορία μας.
Από το υγιές ένστικτο
και την αδιάστροφη αίσθηση των πολλών και υπό την καθοδηγητική και δραστική
σοφία των εσθλών του Ελληνισμού θα προέλθει η ώριμη πια τελική Μεγάλη
Επανάσταση που θα ολοκληρώσει την πρώτη και προτελή. Γιατί η ριζικώτερη
επανάσταση είναι η επανοικείωση από τους αλλοτριωμένους του πραγματικού εαυτού τους.
Πετάξτε
λοιπόν τα αισχρά πιθηκίσια ρούχα από πάνω σας: δεν ταιριάζουν στην ωραιότητά
μας. Είναι φτιαγμένα για να καλύπτουν ασχήμια και αναίδεια.
Αποταχθείτε
με αποφασιστικότητα τους συμβατικούς τρόπους σκέψης και κρίσης που σας
καλλιεργούν οι Πίθηκοι: έχουμε αμεσώτερη πρόσβαση στην ουσία της
πραγματικότητας και στο δίχτυ του πεπρωμένου.
Αποστραφείτε
με βδελυγμία την ηθική και την αισθητική των Πιθήκων, τους αλλότριους κώδικες,
τα τεχνητά κριτήρια, τις αυθαίρετες κλίμακες: δεν μας συγκινούν και δεν μας
κινούν. Οι δικές μας αξίες είναι ένα με την πραγματικότητα.
Διαγράψτε
όλο το κίβδηλο ιδεολογικό περίβλημα του κατεστημένου καθεστώτος σε όλο το
παραπλανητικό φάσμα του.
Η
Ανάσταση της κοινωνίας μας θεμελιώνεται γερά μόνο στην γενική επανένταξη της
σκέψης μας στο Είναι.
Μόνο
στην γενική επαναξίωση όλων των αξιών με γνώμονα το Είναι.
Οδηγός
μας η αιώνια περιωπή του αληθινού Ελληνισμού.
Ξαναβρίσκουμε
έτσι τον λησμονημένο εαυτό μας, τον Ελληνισμό μας.
Και αυτή είναι η ανίκητη
δύναμή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου