Σήμερα, Μεγάλο Σάββατο, κλείνει ένας χρόνος από την ημέρα, 23 Απριλίου 2010, που ο Πρωθυπουργός, κ. Γ. Α. Παπανδρέου, με φόντο το ηλιόλουστο Καστελλόριζο, ανακοίνωσε την προσφυγή της χώρας στο ταμείο «διάσωσης», που μόνο διάσωση δεν είναι. Δυστυχώς φαίνεται να επιβεβαιώνεται αυτό που φοβηθήκαμε από την αρχή. Το καθεστώς, που είναι υπεύθυνο για την καταστροφή της χώρας, βρήκε λεφτά για να συνεχίσει το απεχθές έργο του!
Ένα χρόνο μετά, και όλα τα στοιχεία βοούν ότι η κατάσταση είναι σαφώς χειρότερη, και συνεχίζει να χειροτερεύει. Ανεργία, ελλείμματα, χρέη, ύφεση, επιτόκια (κρατικών ομολόγων) στα ύψη, φυγή κεφαλαίων, ανυπαρξία επενδύσεων, αποεπένδυση! Η χώρα φτωχαίνει με πρωτοφανείς ρυθμούς.
Βρήκαν λεφτά να πληρώσουν τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τις συντάξεις. Οι υπόλοιποι, ας πρόσεχαν! Ο παραγωγικός ιστός της χώρας συρρικνώνεται και χιλιάδες συμπολίτες μας οδηγούνται στο περιθώριο, σε απόγνωση. Δεν υπάρχει γι’ αυτούς ούτε σχέδιο, ούτε χείρα βοηθείας. Ξεπερνούν τις 20 χιλιάδες το μήνα οι νέοι άνεργοι. Οι νέοι μας, σχεδόν απελπισμένοι, αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό μέσω διαδικτύου!
Η Κυβέρνηση, παρά τις επαναλαμβανόμενες μεγαλοστομίες περί μεταρρυθμίσεων, χρησιμοποιεί το χρόνο που κέρδισε με το Μνημόνιο για να διαιωνίσει το παλαιό καθεστώς, το καθεστώς που μας έφερε ως εδώ. Περιορίζεται σε ένα αναλογικό ψαλίδισμα, διατηρώντας ανέπαφη τη δομή που δημιούργησε το πρόβλημα, μια δομή παρασιτισμού και κατοχυρωμένων προνομίων για λίγους. Μια δομή βολεμένων που αναπαράγει ένα σαθρό πολιτικό σύστημα οικογενειοκρατίας, ολιγαρχίας, παρασιτισμού και ανικανότητας. Ένα σύστημα που απομυζά την κοινωνία και την εξουθενώνει. Ο λαός, αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο και παίρνει πλέον σαφείς αποστάσεις από την πολιτική τάξη, που αδυνατεί να συντονιστεί μαζί του, που τον οδηγεί σε ασφυξία και μαρασμό.
Ένας χρόνος πέρασε χωρίς τίποτα να έχει διορθωθεί. Το ακριβώς αντίθετο φαίνεται να συμβαίνει. Καθημερινά σχεδόν, φήμες σαρώνουν την αγορά και κατεδαφίζουν ότι έχει απομείνει. Η Κυβέρνηση αδυνατεί να πάρει τις σωτήριες αποφάσεις, να δώσει ένα τέλος στην επαπειλούμενη χρεωκοπία, αφήνει τη χώρα σε μια πορεία αέναης κατάρρευσης. Νέα βάρη σωρεύονται συνεχώς. Υπό τις συνθήκες αυτές δεν υπάρχει ελπίδα. Το φαύλο καθεστώς έχει κάνει την επιλογή του. Προτιμά να θυσιάσει τη χώρα παρά να αναλάβει τις ευθύνες του.
Περιμένουμε απόψε να γιορτάσουμε την Ανάσταση του Κυρίου. Για την Ελλάδα όμως συνεχίζεται ο γολγοθάς. Η ανάσταση αργεί. Αργεί, όσο το χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα συνεχίζει να διαφεντεύει τις τύχες της άτυχης χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου