Επικαιρικοί Αφορισμοί

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Λ. ΠΙΕΡΡΗΣ

                                         Ι

 Οι εξελίξεις ακολουθούν τον λόγο του όντος. Οι εξελίξεις ΕΙΝΑΙ ο λόγος του όντος διεσταλμένος. Οι εξελίξεις είναι το αληθές φαινόμενο της πραγματικής ουσίας.

Οι εξελίξεις είναι κατά βάση και κατ’ αρχήν απολύτως προβλέψιμες.  Το τί καθοριστικό θα γίνει είναι βέβαιο. Αβέβαιο είναι το πότε και με ποια αφορμή. Η σφαίρα της αβεβαιότητας είναι η σφαίρα της ασημαντότητας.

Όπως ο σπόρος του μεγάλου δένδρου οδηγεί με προδιαγεγραμμένη τελεστική αναγκαιότητα σε εκείνο που προορίζεται, υπακούοντας στην αδήριτη εσωτερική νομοτέλειά του. Τα δε άλλα πάντα είναι τροφή εις  ανάπτυξη ή πρόκληση εις δυνάμωση.

Έτσι στα όντα εν κοσμική τάξει.

Και έτσι στα μορφώματα του ιστορικού γίγνεσθαι, άτομα, συστήματα, πολιτισμούς.

Η μόνη πραγματική ελευθερία του όντος είναι η ανεπηρέαστη επιδίωξη του «τέλους» του.

Ελευθερία υπάρχει εντός φύσης. Εκτός φύσης υπάρχει ο μηχανισμός της τεχνητότητας.

Ελευθερία υπάρχει μετά την ουσία. Προ της ουσίας υπάρχει η δουλεία της τυχαιότητας.

ΙΙ

Πληθώρα «εύκολου και φθηνού» χρήματος λιμνάζει στο παγκόσμιο σύστημα στρεβλώνοντας με ανώμαλες ροές την ορθολογική κατανομή ρόλων και πόρων, συμπιέζοντας προς τα κάτω την απόδοση του κεφαλαίου, ελαχιστοποιώντας τα κέρδη του επενδεδυμένου στην πραγματική οικονομία κεφαλαίου, στραγγαλίζοντας την αμοιβή της εργασίας και ψαλλιδίζοντας τα κίνητρα της δημιουργικότητας.

Η ανισορροπία μεταξύ χρηματοπιστωτικού συστήματος και πραγματικής οικονομίας επιδεινώνεται.

Η ανάπτυξη αγκομαχάει ή τρέπεται σε ύφεση.

Στην φλεγμονή που εξασθενεί τον οργανισμό διοχετεύεται και άλλο αίμα, περισσότερο και περισσότερο.

Τα κράτη σε τελευταία ανάλυση, αμέσως ή εμμέσως, τυπώνοντας ή «διευκολύνοντας» ή εγγυώμενα χρήμα ή σώζοντας χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τροφοδοτούν τις τεράστιες δεξαμενές χρήματος  με εστίες τις Κεντρικές Τράπεζες.

Η πραγματική μόνο οικονομία (στην οποία περιλαμβάνεται ένα φυσικό τραπεζικό σύστημα ως ουσιώδες μέλος της) δημιουργεί αξία, δηλαδή χρησιμότητα, και άρα χρήσιμο χρήμα.

Τα Κράτη παράγουν παραπάνω από αυτό το χρήσιμο χρήμα ποσότητες άχρηστου χρήματος, δηλαδή μη-χρήμα.

Αυτό το άχρηστο υλικό βαραίνει την οικονομία του παγκόσμιου συστήματος σήμερα.

Μεγάλο μέρος του θα καταστραφεί αναπότρεπτα για να επανέλθει σε φυσική ισορροπία η χρηματοπιστωτική και η πραγματική οικονομία.

Η καταστροφή θα κατανεμηθεί (σαν γενικός κανόνας) στα μέρη του παγκόσμιου συστήματος κατ’ αντίστροφο αναλογία της (συνολικής) ισχύος του καθ’ ενός και κατ’ ευθεία αναλογία της έκθεσής του στην (δραστική) περίσσεια χρήματος.

Όλοι λαμβάνουν θέσεις εν όψει του αναπόφευκτου.

                                    

                                       ΙΙΙ

Η Ευρώπη, γραία εκ γέννας, εξέρχεται κραιπαλόωσα  του προσκηνίου της ιστορίας.

Η Ευρώπη αποδομείται πολιτιστικά και πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά.

Το φέρετρο του Ευρωπαϊσμού με τον νεκρό ήταν εκεί. Η Βρετανία έβαλε το καρφί για να κλειστούν μέσα τα φαντάσματά του.

Ακολούθησε ήδη η Ιταλία.

Η Ευρωζώνη θα διαλυθεί και ο ζουρλομανδύας του Ευρώ θα μπεί στο Μουσείο των Ευρωπαϊκών βασανιστηρίων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να συνεχίσει επί τι να κάνει πως υπάρχει ως απλά Κοινή Αγορά. Αλλά η προϊούσα και βαθαίνουσα παγκοσμιοποίηση θα της στερήσει τον λόγο ύπαρξης και αυτής.

Τα της μοίρας του Άξονα του Ρήνου έχω πολλές φορές διεξέλθει. Μονολεκτικά: Γερμανία πάνω, Γαλλία κάτω.

                                         IV

Και πώς περιδινούνται σκοτοδινιώντες οι Άλαλοι του Καθεστώτος Κατοχής της Χώρας!

Δείτε τα σκύβαλα πως έρπουν γλύφοντας τούτη και εκείνον, την παχεία και το μικρό, την Brűnhilde και τον  Miserable. Και όλοι τούς απεχθάνονται. Ακόμη και ο Χωλίαμβος με την μονίμως βλακωδώς ένοχη όψη θα συγκρατούσε το στομάχι του όταν σαμαροπρεπώς εδιδάσκετο σίγα βαδίζων κατά κενήν οδόν αμφί πλήθουσαν αγοράν!

Εξευτελίζονται και δακτυλοδεικτούνται διεθνώς οι Δοσίλογοι και οι Μωροί. Έγινε παροιμιώδες: «δεν είστε σαν την ηγετική τάξη της Ελλάδας»!

Δεν χρειάζεται Κάλχας, ούτε Τειρεσίας, μηδέ Κασσάνδρα οιστρόφοιτος, ου Μανική Πυθία, αλλά Απόλλων Διδυμαίος το τρίτον και θανατερόν άμα μαντεύων και τοξεύων  και διαπερών.