ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Λ. ΠΙΕΡΡΗΣ
ΑΝΔΡΕΑ
ΚΑΛΒΟΥ, ΩΔΑΙ
[Συλλογή Δεύτερη, Παρίσι, 1826]
Λυρικά
Ωδή Έκτη
ΑΙ ΕΥΧΑΙ
α΄
Τῆς θαλάσσης καλῄτερα
φουσκωμένα τὰ κύματα
᾿να πνίξουν τὴν πατρίδα
μου
ὡσὰν ἀπελπισμένην,
ἔρημον βάρκαν.
β΄
᾿Σ τὴν στεριάν, ᾿στὰ
νησία
καλῄτερα μίαν φλόγα
᾿να ἰδῶ παντοῦ χυμένην,
τρώγουσαν πόλεις, δάση,
λαοὺς καὶ ἐλπίδας.
γ΄
Καλῄτερα, καλῄτερα
διασκορπισμένοι οἱ Ἕλληνες
᾿να τρέχωσι τὸν κόσμον,
μὲ ἐξαπλωμένην χεῖρα
ψωμοζητοῦντες·
δ΄
Παρὰ προστάτας ᾿νἄχωμεν.
Μὲ ποτὲ δὲν ἐθάμβωσαν
πλούτη ἢ μεγάλα ὀνόματα,
μὲ ποτὲ δὲν ἐθάμβωσαν
σκήπτρων ἀκτῖνες.
………….
[Απευθύνεται
προς τις Ευρωπαϊκές Δυνάμεις:]
στ΄
Τὸ χέρι ὁποῦ προσφέρετε
ὡς προστασίας σημεῖον
εἰς ξένον ἔθνος, ἔπνιξε
καὶ πνίγει τοὺς λαούς
σας,
πάλαι, καὶ ἀκόμα.
………
η΄
Ὅταν ὑπὸ τὰ σκῆπτρά σας
νέους λαοὺς καλεῖτε,
νέους ἱδρῶτας θέλετε
ἐσεῖς διὰ ᾿να πληρώσητε
πλουσιοπαρόχως,
θ΄
Τὰ ξίφη ὁποῦ φυλάγουσι
τὰ τρέμοντα βασίλειά σας,
τὰ ξίφη ὁποῦ τρομάζουσι
τὴν ἀρετήν, καὶ σφάζουσι
τοὺς λειτουργούς της.
………….
ιγ΄
Καὶ τώρα εἰς προστασίαν
μας
τὰ χέρια σας ἁπλόνετε!
τραβήξετέ τα ὀπίσω·
βλέπει ὁ Θεὸς καὶ ἀστράπτει
διὰ τοὺς πανούργους.
……………
ιε΄
Τὸ ξίφος σφίγξατ᾿ Ἕλληνες
–
τὰ ὀμμάτια σας σηκώσατε –
ἰδοὺ - εἰς τοὺς οὐρανοὺς
προστάτης ὁ Θεὸς
μόνος σᾶς εἶναι.
ιστ΄
Καὶ ἂν ὁ Θεὸς καὶ τ᾿ ἅρματα
μᾶς λείψωσι, καλῄτερα
πάλιν ᾿να χρεμετήσωσι
᾿σ τὸν Κιθερῶνα Τούρκων
ἄγριαι φοράδες,
ιζ΄
Παρὰ …
…..
………..
ιη΄
Δὲν μὲ θαμβόνει πάθος
κᾀνένα· ἐγὼ τὴν λύραν
κτυπάω, καὶ ὁλόρθος
στέκομαι
σιμὰ εἰς τοῦ μνήματός μου
τ᾿ ἀνοικτὸν στόμα.
Ιδού η διαχρονική στάση του γνήσιου
Έλληνα προς τις ύπουλες Ευρωπαϊκές προστασίες.
Και η από καταβολής του ΝεοΕλληνικού
κρατιδίου αντιπαράθεση του Έλληνα δημιουργού προς το Καθεστώς των εγχώριων
Ευρωπαϊστών πιθήκων.
Εν τέλει, δύο συστήματα συγκρούονται
συνεχώς στο Κρατίδιον. Η Κοινωνία των αεί Ελλήνων. Και το Καθεστώς των Προδοτών
και των Γραικύλων.
Εμείς, ο μέγας αριθμός των γνήσιων απογόνων
εν πνεύματι του Αχιλλέα και Οδυσσέα. Και εκείνοι, οι ολίγοι και άσημοι της
εξουσίας, τα εκτρώματα του κούφου Αγαμέμνονα και του δυσειδούς Θερσίτη, των κηφήνων
Μνηστήρων και του δόλιου Μελάνθιου.
Εμείς του ήρωα Ηρακλή και εκείνοι του δειλού
Ευρυσθέα.
Εμείς του σοφογνώμονα Θεμιστοκλή και
εκείνοι του μωροπόνηρου Εφιάλτη.
Ήλθε ο καιρός να έλθουμε στα ίδια του
Ελληνισμού που σφετερίστηκαν οι Γραικύλοι και Εφιάλτες.
Να αρπάξουμε το βιός μας.
Να σκοτώσουμε τον Μινώταυρο της
Ευρώπης.
Να βγούμε από τον Λαβύρινθο στον οποίο
μας έχουν εγκλωβίσει οι Θαλαμηπόλοι των Χες.
Να εκτελέσουμε την Μνηστηροφονία.
Να καθάρουμε τον οίκο μας και οίκο του
θεού μας από την κόπρο του Αυγεία, από το Καθεστώς της Απωλείας.
Ιδού η δόξα μας στους αιώνες των
αιώνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου