Ο Θρίαμβος του Πνεύματος

Απόστολος Πιερρής

Σβυσμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μεσ’ τη Χώρα

                                        ***

Γιατί θα ρθη κάποιος καιρός, και κάποια αυγή θα φέξη,

και θα φυσήξη μια πνοή μεγαλοδύναμη – άκου!

Από ποιο στόμα ή από ποιο χάος θα χυθή; Δεν ξέρω.

Μπορεί από την ανατολή, μπορεί κι από τη δύση,

ποιος ξέρει μην απ’ το βοριά, μην απ’ τα μεσημέρια,

τάχα θα βγη απ’ τα τάρταρα, για θα ριχτή από τα’ άστρα;

Δεν ξέρω. Ξέρω πως θα ρθη, και με το πέρασμά της,

μέγα και θείο και μυστικό κι αξήγητο, θα σκύψουν

οι κορφές όλες, οι φωτιές θα ξαναδώσουν όλες.

στην εκκλησιά, στον κλίβανο, στο σπίτι, στ’ αργαστήρι,

στο κάστρο, στην καρδιά, παντού, στ’ αποκαίδια, απρίλης!

Και σα θεών αγάλματα θαματουργά πλασμένα

να ηχολογάνε μουσικά, σαν τα φιλή ο κυρ Ήλιος,

και σα χλωρά ισκερόδεντρα που δεν τους απολείπουν

ζαχαροστάλακτοι καρποί χειμώνα καλοκαίρι,

να! να! ο ψωμάς, και να ο χαλκιάς, να και η γυναίκα, νάτα,

τα παλληκάρια, οι λειτουργοί, να του ρυθμού οι τεχνίτες,

του Λόγου οι προφήτες!

      Κωστής Παλαμάς, Πρόλογος, Η Φλογέρα του Βασιλιά,

                                                                                                   30 του Οχτώβρη 1902

Ο Καιρός ήλθε. Η Αυγή έφεξε.

Την Κυριακή, κυρία ημέρα του Κυρίου της Εαρινής Ισημερίας, του Ευαγγελισμού και της άγιας Επανάστασης, 25 Μαρτίου 2012 θριαμβεύσαμε η Κοινωνία των Δημιουργών.

Γιορτάσαμε ελεύθεροι την τριπλή γιορτή μας, αποκεκαλυμμένο Μυστήριο, της Άνοιξης της φύσης, της Σύλληψης του Θεού και της Επανάστασης του Έθνους.

Ξεμαγαρίσαμε σε όλη την χώρα την Μεγαλοδύναμη Εορτή μας από τους θλιβερούς εκπροσώπους του άθλιου Καθεστώτος Κατοχής.

Περιδεείς οι απόβλητοι της Κοινωνίας περιχαρακώθηκαν πίσω από τα κάγκελα της Φυλακής τους, μπροστά από τα Νέα Ανάκτορα της Δοσιλογικής Φαυλοκρατίας.

Και φυλακισμένοι παρακολούθησαν μόνοι, έμφοβοι περιφρούρητοι χιλιάδων Πραιτωριανών, την τρισυπόστατη ανεξιλέωτη προσβολή που έγινε κατά της Θεοτόκου Φύσης, κατά του Ήλιου της Θεότητας και κατά του Πνεύματος και των Ηρώων του 1821.

Βαρυδαίμων Άτη τους έχει εναγκαλιστεί σε φρικτή οχεία και οιστροδίνητους τους περιελαύνει με τα σιδερένια βούκεντρα των τιμωρών Εριννύων, Εφόρων της κοσμικής Δίκης, από άγος σε άγος.

Και αυτοί μοχθούν να συμπεριαλείψουν το Άγος τους στην ιερή Ένοπλη Δύναμη της Χώρας. Η οποία νιώθει στα μύχια της ύπαρξής της την ντροπή από το διαχρονικό αίσχος του εξευτελισμού της Εθνικής Πατρίδας. Γιατί συνείδηση και προδοσία δεν συνταιριάζονται με καμμιά διαταγή.

Ήρθε ο Καιρός. Έφεξε η χαρούμενη Αυγή.

Κοινωνία και Καθεστώς έχουν πλήρως διαχωριστεί. Οι γιορτές μας σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας από το ένα μέρος. Η κατοχική παρέλαση της Αθήνας από το άλλο. Εμείς με την δύναμη και την χαρά του Ελληνισμού. Αυτοί με την στυγνή, απεγνωσμένη ανημποριά του Ευρωπαισμού. Δυο εικόνες τα λένε όλα.

Η Κυβέρνηση του Καθεστώτος Υποτέλειας στο Ευρωπαικό Προτεκτοράτο που θέλουν να μετατρέψουν την χώρα είναι εντολοδόχος των Ευρωπαιστών, όχι του Ελληνικού λαού. Έχει ταχθεί να εξυπηρετεί δουλικά τα συμφέροντα εκείνων ενώ έχει ορκιστεί να υπουργεί τα δικά μας. Είναι επίορκοι προδότες του Ελληνισμού.