ΠΡΟΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ!

Απόστολος Πιερρής

                 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

                  “πόλιν δὲ μικρὰν καὶ ἄδοξον παραλαβὼν

                          ἔνδοξον καὶ μεγάλην ἀπεργάσασθαι”

    Η χώρα έχει ναυαγήσει. Το Κύμα της Ιστορίας την έχει κατακλύσει αφού κυβερνητήρα είχε ένα άχρηστο και σάπιο καθεστώς. Σε όλες τις παραμέτρους ισχύος, η χώρα δείχνει εξευτελιστική αδυναμία.  Βυθίζεται τώρα στη λάσπη των απόνερων της εξέλιξης. Η ταπείνωση είναι αποτρόπαια.

Η ουσιώδης αιτία της κατρακύλας σε αυτή την επαίσχυντη εξουθένωση είναι μία και τρανταχτή, και δεν θα μπορούσε να είναι άλλη: θεμελιώδης δυσαρμονία και αναντιστοιχία μεταξύ του Ελληνικού Χαρακτήρα και του ΝεοΕλληνικού Συστήματος. Ο Ελληνισμός δεν αφέθηκε να δημιουργήσει τις δομές και το πλαίσιο συλλογικής λειτουργίας που του ταιριάζουν. Έτσι Ελληνισμός και ΝεοΕλληνισμός ευρίσκονται πάντα σε διάσταση και συχνά σε ευθεία σύγκρουση. Αποτέλεσμα η παταγώδης αποτυχία. Δεν είναι ασήμαντη και αδικαιολόγητη η απογοήτευση των πραγματικών φιλελλήνων από την πορεία του ΝεοΕλληνικού εγχειρήματος, ευθύς μετά την έναρξή του και διαχρονικά έκτοτε. Αναλαμπές δεν μεταβάλουν την έντονα πτωτική τάση, την πραγματικότητα της συνεχούς αποτυχίας και την ενωρίς προβλέψιμη και πάντως αναπόφευκτη κατάρρευση. Από τον αυτοπροσδιορισμό του Έλληνα αναμένονταν μετά λόγου πολλά και υψηλά.

Στη ρίζα της αισχρής κατάντιας ευρίσκεται λοιπόν Κρίση Ταυτότητας. Το ΝεοΕλληνικό Σχήμα δεν είναι Ελληνική Μορφή. Δομές της εξουσίας, οργανισμός και θέσμιση της συλλογικής ζωής, διάρθρωση της οικονομίας, τρόπος ζωής, αξιολογία ηθική και αισθητική των ηγετικών ομάδων, κοινωνικές σχέσεις, τέχνες και σκέψη της επισημότητας, συλλήβδην δηλαδή όλος ο άνωθεν προβαλλόμενος  Βιωτικός και, υπέρ πάντα και δια πάντων, η υποκουλτούρα του πιθήκου που σφετερίζεται με πόζα θαλαμηπόλου τον ρόλο του Υψηλού Πολιτισμού, δεν εκφράζουν τον αναλλοίωτο Ελληνικό χαρακτήρα, το κυρίαρχο βίωμα του Ελληνισμού. Αυτή είναι η αιτία της κολοσσικής αποτυχίας, της εθνικής μιζέριας και ταπείνωσης.

Ο Έλληνας είναι πάντα ο ίδιος. Είναι συγκεκριμένη πολιτισμική αξία. Στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια καταγράφεται η ταυτότητά του, τότε και μετά και τώρα και ες αεί. Στον Πίνδαρο υψούται η ιδεολογία του. Στο Δυτικό Αέτωμα της Ολυμπίας και στη Ζωφόρο του Παρθενώνα αισθητοποιείται εν κάλλει και πνεύματι η σχέση του με την κοσμική τάξη.

Δυο πυλώνες είχε να στηριχθεί εδραία ο ΝεοΕλληνισμός στην ανεξαρτησία του: το Κλασσικό ύφος και τη Δημοτική παράδοση. Ποιητικά μιλώντας, στον Κάλβο και τον Σολωμό. Ο ένας άξονας να ελέγχει τη σωστή ερμηνεία του άλλου. Και μαζί να καθοδηγούν την Ελληνική Πίστη. Και να φτιάξουν πολιτισμό και κράτος που τους εκφράζει.

Ο Λυκούργος έγινε θεός γιατί επινόησε, με θεία καθοδήγηση, τον μοναδικό κανόνα που ταίριαζε στα ατίθασα, αγέρωχα, υπερήφανα Δωρικά φύλα. Ο Σόλων και ο Θεμιστοκλής έζευξαν τον γλυκόπικρο Αττικό χαρακτήρα σε ένα απαράμιλλο ελεύθερο σύστημα πιο αυστηρό στις απαιτήσεις του από οποιαδήποτε απολυταρχία. Η ακατάβλητη δύναμη υποτάσσεται μόνο αν της προσφέρεις το πλαίσιο για να κάνει αυτό που είναι φτιαγμένη να κάνει ακόμη καλύτερα, τελειότερα. Η Ελληνική ρώμη που αναβλύζει από περιουσία της ύπαρξης σηκώνει μόνο φωτεινά δεσμά χρυσού κάλλους. Αυτό έγινε στην αρχαία εποχή και έτσι το χρυσό θαύμα συντελέσθηκε.

Και από τη σύγχρονη ιστορία, όταν η Αμερική ξεκίνησε, επαναστατώντας κατά του παλαιού κόσμου, την πορεία που έμελλε σε δύο εκατονταετίες να την φέρει από αποικία στην κορυφή της οικουμένης, έφτιαξαν οι Πατέρες της Πατρίδας (γνώστες της αρχαιότητας και εμπνεόμενοι από Θουκυδίδη και Πλάτωνα και Αριστοτέλη και Πολύβιο) το σύστημα που άρμοζε στους ανοικτούς ορίζοντες της χώρας και στην οριακή νοοτροπία των κατοίκων της. Και από τον παλαιό κόσμο, ο πυρήνας του, το Γερμανικό ρεύμα, άρχισε λίγο αργότερα τη μεγάλη προσπάθεια να ανανεώσει και πάλι την παρακμάζουσα Ευρώπη, κάνοντας την περιφημότερη Επανάσταση εκ των Άνω και στοχεύοντας την πολιτισμική ακεραιότητα και συνεπακόλουθο Μεγαλείο του τευτονικού πνεύματος.

Και αντ’ αυτής της κοινής αδήριτης ανάγκης για τον Σοφό αρμοστή που θα δώσει στο βίωμα την κατάλληλη μορφή για να μεγαλουργήσει, ο ΝεοΕλληνισμός πήρε τροφό και γκουβερνάντα και παιδαγωγό Ευρωπαία ματρόνα. Ο τεχνητός μηχανισμός του τυραννισμένου Βαρβαρικού να αναθρέψει τον χαμογελαστό Κούρο του Φωτός! Το Ευρωπαϊκό σύστημα βιασμού εις τάξη να οργανώσει τα Παλληκάρια της Λευτεριάς! Η ρεντιγκότα θολωμένων Φράγκων και παμπόνηρων Φαναριωτών να ντύσει κορμιά κάλλους συνηθισμένα στον χιτώνα και τη φουστανέλα – και στη γύμνια!

Και ευθύς, το καλώς-κακώς στημένο Ευρωπαϊκό μοντέλο, παρήγαγε το Κράτος των ΜαυροκορδατοΚωλέτιδων, έκτοτε μέχρι νυν. Και άρχισε η πολιτισμική υποβάθμιση. Και οι διηνεκώς προδιδόμενοι από τους ανάξιους άρχοντες ηρωισμοί των παλληκαριών. Και η φυσική ατομική δημιουργικότητα του Έλληνα να εγκλωβίζεται στην κακορίζικη πολιτική οικονομία του Κράτους. Και μια ξεδιάντροπα ανίκανη ολιγαρχία να χρησιμοποιεί τις δύο πατερίτσες της «Εθνικής» ιδεολογίας από την δεξιά μεριά και της πελατειακής προστασίας από την αριστερή για τη συντήρηση του παρασιτισμού της εις βάρος του περιούσιου λαού.

Εδώ που είμαστε, στο ναδίρ του ξεπεσμού και της αυτοπεριφρόνησής μας σαν Νεοέλληνες, παίγνιο του κάθε αποτυχημένου παίχτη της ιστορικής συγκυρίας, απαράληπτοι από όποιον σχεδιαστή εξελίξεων μπροστά ή επάνω στο κύμα της ιστορίας, εδώ στον βούρκο που μας κρατάει αλυσοδεμένους το διεφθαρμένο Καθεστώς της Αναριστείας, εδώ χρειαζόμαστε το μόνο Σωτήριο του Πεπρωμένου μας ως Έλληνες: μια Μεγάλη Επαναστατική Τομή Ασυνέχειας, για να ξεκινήσουμε τη νέα Αρχή. Για να δυναμώσουμε πρέπει να σταθούμε στα πόδια μας, και για να σταθούμε στα πόδια μας πρέπει να ξεκόψουμε ολοκληρωτικά από το νοσηρό παρελθόν του ΝεοΕλληνισμού – να διαγράψουμε την ολέθρια και επονείδιστη ιστορία 1833-2014, για να βρούμε τον εαυτό μας στον Ελληνισμό. Να ξεριζώσουμε τις πραγματικές αιτίες του κατατρεγμού μας για να ξαναβρούμε την υπερηφάνειά μας. Να ξετινάξουμε όλα τα κάθε είδους βάρη που μας “κόβουν τον αέρα” για να ξαναπετάξουμε. Να κάνουμε βαθειά άροση της ευλογημένης γης μας, για να φυτρώσει ελεύθερα ο σπόρος του Ελληνισμού. Να γκρεμίσουμε το Σύστημα του ΝεοΕλληνικού κράτους: το αρχικό λάθος έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις 180 χρόνια μετά.

Η ουσία της απελευθέρωσής μας είναι το σπάσιμο των Ευρωπαϊκών δεσμών με τους οποίους το πανάθλιο Καθεστώς μας εγκλώβισε για να μας έχει υποχείριους και να μας απομυζά. Ο Ελληνισμός είναι, αυτός κι αν είναι, αυτόφωτη εστία και δεν χρήζει Ευρωπαϊκού σχολιασμού για να κατανοηθεί από εμάς ειδικά. Η Ευρωπαϊκή μυθοπλασία περί της υποτιθέμενης συνέχειας Ελληνισμού και Ευρωπαϊσμού είναι μια κακόγουστη φαντασίωση που εκφράζει μόνο τον ανικανοποίητο έρωτα του Κλασσικού μιας ορισμένης Ευρωπαϊκής και ιδίως Γερμανικής élite.

Η πολιτιστική επανάσταση είναι έργο παιδείας και κουλτούρας που δεν χρειάζεται πολύ χρόνο αλλά χρήζει σοφίας για να αρχίσει να βγάζει ανθούς: ο Έλληνας ευθύς θα ανταποκριθεί όταν αφεθεί να δει τον εαυτό του και να δράσει σύμφωνα με τη δυναμική του. Χρειάζεται απλά το κατάλληλο σύστημα για αυτόν τον ιερό σκοπό. Και αυτό προσδιορίζει τους άξονες της άμεσα πρακτικής απελευθερωτικής Επανάστασης που απαιτούν τα πεπρωμένα μας.

Οι άξονες αυτοί επιγραμματικά είναι οι ακόλουθοι. Και όνομα αυτών Απελευθέρωση.

1) Νομισματική απελευθέρωση. Είναι προφανές ότι κάθε οικονομία απαιτεί το δικό της νόμισμα, γιατί η αξία και η ποσότητα του χρήματος δεν είναι ανεξάρτητες μεταβλητές από την ποιότητα και την ένταση της πραγματικής οικονομικής δραστηριότητας. Άρα άμεση αποχώρηση από το ευρώ, και υιοθέτηση εθνικού νομίσματος (σε συνεννόηση με τη Γερμανία και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο).

2) Δανειακή απελευθέρωση, Σεισάχθεια. Δεν είμαστε δουλοπάροικοι για να εργαζόμαστε με πέδες οιουδήποτε είδους. Δεν ευθυνόμαστε εμείς, αλλά το Καθεστώς, για τις πολιτικές που οδήγησαν σε τιτανικά υπέρβαρο κρατικό και ιδιωτικό δανεισμό. Απαιτείται απόσειση βαρών. Άμεση κρατική χρεωκοπία του εξωτερικού χρέους κατά 75% σε συνεννόηση με Γερμανία και ΔΝΤ. Μετατροπή δημοσίων και ιδιωτικών χρεών στο ονομαστικό νέο νόμισμα (προ υποτίμησης).

3) Παραγωγική απελευθέρωση. Άπαξ κάθετη υποτίμηση 75% του εθνικού νομίσματος ευθύς μετά την υιοθέτησή του, για την επανεκκίνηση και τόνωση της παραγωγικής δραστηριότητας και την εμπέδωση αποτελεσματικής δημιουργικότητας. Ιδιωτική γενική Σεισάχθεια μέσω υποτίμησης και περισσότερη για συγκεκριμένους ειδικούς λόγους.

4) Οικονομική απελευθέρωση. Σκληρή νομισματική πολιτική εφεξής για την ευόδωση ορθολογικής κατανομής ικανοτήτων, ρόλων και πόρων. Ταυτόχρονα απελευθέρωση κεφαλαίου και εργασίας, με αυτή τη σειρά. Πρώτα κατάργηση της ολιγαρχίας (οικονομικομιντιακής), αναδιάρθρωση, εξυγίανση και απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, και μετά ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας.

5) Πολιτειακή απελευθέρωση. Σύγκληση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης για την καθιέρωση Συντάγματος ιδιαίτερα πολυμερισμένης και αποκεντρωμένης εξουσίας. Οι αρχαίες Πόλεις και οι Οθωμανικές κοινότητες πρέπει να βρουν το σύγχρονο ανάλογό τους. Υιοθέτηση Αμερικανικού τύπου πολιτειακής ρύθμισης με πραγματικά ανεξάρτητες εκτελεστική, νομοθετική (διπλή), δικαστική και περιφερειακή-τοπική εξουσία.

6) Πολιτική απελευθέρωση. Το πολιτικό σύστημα είναι συνολικά αποτυχημένο και ανυπόληπτο, κυλινδούμενο μεταξύ προδοσίας, ανικανότητας και διαφθοράς. Νέοι πολιτικοί σχηματισμοί και ενθάρρυνση δημιουργίας δύο μεγάλων, υγιών παρατάξεων, μιας συντηρητικής και μιας προοδευτικής.

7) Κρατική απελευθέρωση. Μοντέλο ουδέτερου Κράτους-Πλαισίου εγγυητή των βασικών συνθηκών (ασφάλεια, δικαιοσύνη, προστασία αδυνάτων) για τη λειτουργία της κοινωνίας των πολιτών, χωρίς παρεμβατισμό στην ίδια τη λειτουργία. Κράτος μικρό στο εύρος των αρμοδιοτήτων του, πανίσχυρο στο βάθος της ρητά αναγνωρισμένης δικαιοδοσίας του.

8) Στρατηγική απελευθέρωση. Επαναπροσανατολισμός της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής της χώρας. Ο οικείος γεωπολιτικός χώρος της Ελλάδας είναι η καθ’ ημάς Ανατολή, το Πολυδύναμο ΒαλκανοΜικρασιατικό πεδίο με τις εξακτινώσεις του προς Βορρά, Ανατολή και ΒορειοΑνατολικά σε όλη την ενδοχώρα της Ανατολικής Μεσογείου. Σύγκλιση και στενός συντονισμός προς τις δυναμικές γραμμές του παγκόσμιου συστήματος με επίκεντρο τις ΗΠΑ. Σχέσεις δημιουργικές προς Γερμανία και Ρωσία. Εύλογη συγκατάβαση στην παρακμή της Ευρώπης.

9) Στρατιωτική απελευθέρωση. Αντιστροφή του προδοτικού και γελοίου δόγματος περί Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, της ιδεοληψίας δηλαδή που θέλει την Ελλάδα επαρχία μιας Ενωμένης Ευρώπης. Επειδή το “όραμα” είναι απραγματοποίητη φαντασίωση, επαρχία της Ευρώπης σημαίνει αποικία της Ευρώπης, μετατροπή της χώρας σε Προτεκτοράτο για φθηνές υπηρετικές δουλειές σε ένα ευνοημένο τόπο. Χρειαζόμαστε αντιθέτως απόλυτη έμφαση στην ανεξαρτησία της χώρας μας. Και προς τούτο άμεση και ραγδαία ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων. Το «Δίκαιο» ως ισότητα δικαιωμάτων ισχύει μεταξύ ισοδύναμων στα πεδία ισχύος (Θουκυδίδης).

Ο μετασχηματισμός των αξόνων αυτών σε συγκεκριμένες πολιτικές πράξεις είναι θέμα τεχνικής και ακίνδυνης επεξεργασίας. Τέτοιο θέμα είναι επίσης και η ορθολογική αντιμετώπιση του νοσούντος εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δεν μας φοβίζουν τα σκιάχτρα των αχυρανθρώπων . Ως Έλληνες ξέρουμε καλά από την κλασσική περιωπή μας ότι σε κάθε πρόβλημα υπάρχει λύση συμβατή με τις αξίες μας.

Οι καιροί δεν είναι μενετοί. Η διεθνής συγκυρία είναι ευνοϊκή για το εγχείρημά μας.

Εμπρός λοιπόν.

Για την Ένδοξη Επανάστασή του Ελληνισμού.

 

***