Απόστολος Πιερρής
Σβυσμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μεσ’ τη Χώρα
***
Γιατί
θα ρθη κάποιος καιρός, και κάποια αυγή θα φέξη,
και
θα φυσήξη μια πνοή μεγαλοδύναμη – άκου!
Από
ποιο στόμα ή από ποιο χάος θα χυθή; Δεν ξέρω.
Μπορεί
από την ανατολή, μπορεί κι από τη δύση,
ποιος
ξέρει μην απ’ το βοριά, μην απ’ τα μεσημέρια,
τάχα
θα βγη απ’ τα τάρταρα, για θα ριχτή από τα’ άστρα;