Του Δημήτρη Θεοδοσίου
Όπως είναι γνωστό τοις πάσι, η Ελλάδα έχασε την τελευταία τριακονταετία μια ιστορική ευκαιρία. Βρέθηκε στους κόλπους μιας ισχυρής οικονομικής ένωσης έχοντας μοναδικό πλεονέκτημα στα Βαλκάνια και τη Νότιο-Ανατολική Ευρώπη. Κατά το διάστημα αυτό η χώρα έλαβε πακτωλούς χρημάτων και επιδοτήσεων, εκ των οποίων ελάχιστα επενδύθηκαν ή αξιοποιήθηκαν ουσιαστικά προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης του παραγωγικού ιστού της, της δημιουργίας πραγματικών υποδομών και της ανάδειξης των όποιων συγκριτικών της πλεονεκτημάτων. Τα χρήματα που εισέρευσαν σπαταλήθηκαν άκριτα προς άγραν και μόνον μιας βάσης ψηφοφόρων, την οποία η εκάστοτε εξουσία εξαγόραζε με ψέματα και με ψίχουλα μπροστά στον πλούτο που συσσώρευε το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο.