Απορία ψάλτου, βηξ; Όχι, δημοψήφισμα!

Γεώργιος Στάικος

Μετά από πέντε μήνες φαγούρα, συγγνώμη, «διαπραγματεύσεις», με την τρόϊκα, συγγνώμη, τους «θεσμούς», η Κυβέρνηση αποφάσισε να μεταφέρει στον λαό το πρόβλημά της, αφού πρόλαβε να κλείσει τις ρωγμές του πελατειακού κράτους, που είχαν δημιουργηθεί υπό την πίεση της «ανάλγητης» τρόικας.

Το αληθινό της πρόβλημα ομως βρίσκεται στην αδυναμία της να αναλάβει ευθύνες χωρίς να απωλέσει τη λαϊκή στήριξη, στην πραγματικότητα αδυνατεί να διαιωνίσει το χρεοκοπημένο καθεστώς, του οποίου αποτελεί τελευταία εφεδρεία, και θολώνει τα νερά.

Αντί να αναλάβει μια γενναία πρωτοβουλία αναγέννησης και ανατροπής, και να ανταποκριθεί στην πάνδημη απαίτηση για μια νέα πορεία, ψάχνει για λεφτά από την Ευρώπη, ώστε να μπορέσει να διασφαλίσει τη διαιώνιση του παρασιτικού καθεστώτος, που εδώ και δύο σχεδόν αιώνες λυμαίνεται τον Ελληνικό λαό, και έχει οδηγήσει στα σημερινά αδιέξοδα, με ενάμισυ εκατομμύριο ανέργους και τους νέους να εγκαταλείπουν τη Χώρα.

Είναι φανερό ότι το έγκλημα που έχει συντελεστεί, από διαδοχικούς δράστες, είναι εκείνο της εσχάτης προδοσίας, και μόνο το απίθανο και πρωτοφανές για τα παγκόσμια δεδομένα πλέγμα ασυλίας, διασφαλίζει την ηρεμία τους. Το καινούργιο τώρα, στη συνέχιση του εγκλήματος, είναι η προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών, με την πονηρή «αξιοποίηση» της λαϊκής ετυμηγορίας, για διαιώνηση του βδελυρού καθεστώτος με συνένοχο το λαό.

Το δημοψήφισμα που αναγγέλθηκε είναι χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, είναι απλά ένα διαδικαστικό κόλπο, για μετάθεση των ευθυνών, που ο ελληνικός λαός, με το οξύτατο πολιτικό του αισθητήριο, θα απορρίψει, με καγχασμό και περιφρόνηση.

Μπορεί να είναι κανείς βέβαιος ότι η γελoιότητα του πράγματος θα αποκαλυφθεί και θα αποδιοργανώσει τους μαθητευόμενους μάγους, που τις επόμενες ημέρες θα ξεφουρνίσουν άπειρες κουταμάρες για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Ας κοιτάξουν λοιπόν να βρουν τρόπο εξόδου, αφού από το γέλιο μέχρι την οργή η απόσταση μπορεί να αποδειχθεί πολύ μικρή, ενώ, με τόση συνεχιζόμενη καταστροφή, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι στο τέλος κάποιος θα την πληρώσει.

Το διαρκές σε βάρος της Χώρας έγκλημα είναι βέβαιο ότι δεν θα μένει για πάντα ατιμώρητο.