ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

1. Στις 23 Απριλίου 2010 η Ελλάδα ομολόγησε τη χρεωκοπία της.
2. Η Κυβέρνηση απεμπόλησε την κυριαρχική εξουσία, παραχωρώντας την σε ξένους ειδικούς, υπάλληλους ξένων οργανισμών, και πολιτικούς άλλων χωρών.
3. Η ευθύνη για τη θλιβερή κατάντια της χώρας βαρύνει εξ αδιαιρέτου όλο το πολιτικό σύστημα.
4. Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία να καταγγείλουμε στον Ελληνικό Λαό τους υπεύθυνους και να προτείνουμε ιδέες και λύσεις που θα οδηγήσουν στην έξοδο από το τέλμα.
5. Αναζητούμε τα αίτια της κακοδαιμονίας ήδη στη δημιουργία του Νεοελληνικού Κράτους από τους Βαυαρούς. Το Σύστημα που μας επιβλήθηκε ήταν καταπιεστικό και πολιτιστικά ξένο.
6. Στόχος μας είναι μια Νέα Απελευθέρωση, με Νέο αληθινά Δημοκρατικό Σύνταγμα, που θα υιοθετηθεί από μια Συντακτική Εθνοσυνέλευση.
7. Θα επιδιώξουμε τη θεσμοθέτηση ενός Συστήματος βασιζόμενου στο τρίπτυχο: Περιορισμένο Κράτος, Δημοσιονομική Υπευθυνότητα, Ελεύθερες Αγορές.
8. Πιστεύουμε στις τρεις μεγάλες αρχές της κλασσικής οργάνωσης της κοινωνίας σε κράτος: Ισονομία, Αξιοκρατία, Ελευθερία.
9. Στοχεύουμε σε ένα κράτος εγγυητή της ζωής, της αριστείας, της περιουσίας, της ανεμπόδιστης ενέργειας, της αβίαστης επιλογής και ελεύθερης πρόσβασης παντού, των ίσων ευκαιριών, της αναλογούσας ευημερίας και της επιδίωξης της μέγιστης αυτοπραγμάτωσης και της ευδαιμονίας των ατόμων.
10. Θεωρούμε κυριαρχικό το δικαίωμα της κοινωνίας να αλλάζει ριζικά το σύστημα διακυβέρνησής της όταν αυτό δεν επιτελεί τον εγγενή σκοπό του.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

ΣΤΑΡΑΤΑ ΛΟΓΙΑ


Απόστολος Πιερρής
    Ο Καρνάβαλος του Καθεστώτος δια των Κυβερνητικών ενεργουμένων του συνεχίζεται.
Οι παλιάτσοι εξακολουθούν την ακοσμία της αυτοδιαπόμπευσης μέσα και έξω από τη χώρα. Λαός και ξένες Δυνάμεις μια γελάνε και μια εκνευρίζονται με δαύτους, καγχάζουν και οργίζονται, πάντα δε περιφρονούν.
Το Κατεστημένο των ηγετικών elites έχει κρυφτεί στα λαγούμια: αρουραίοι της επισημότητας, τρωκτικά που λυμαίνονται το έχειν και βρωμίζουν το είναι του Ελληνικού Λαού. Έχουν αφήσει δεξιά και αριστερή κουρελαρία να κάνει τη βρώμικη δουλειά.


Το ΝεοΕλληνικό Κατεστημένο δεν έχει ταυτότητα. Πούλησε την ψυχή του στην «Ευρώπη» και έγινε πίθηκος. Δεν ξέρει να κάνει τίποτε άλλο από το να πιθηκίζει. Δέστε τους πιθηκοπαλιάτσους πως πάνε να μάθουν Ευρωπαϊκές αξίες στους ανθρώπους της Ευρώπης. 
Το ΝεοΕλληνικό Κατεστημένο του Καθεστώτος ξεκόπηκε από τις ρίζες της Λαϊκής Ψυχής. Τα Δημοτικά τραγούδια και χοροί του είναι ξένα. Δεν νοιώθει τη συνέχεια της Δωρικής ουσίας του Ελληνισμού στην παραδοσιακή Πελοποννησιακή λαϊκή αρχιτεκτονική. Ούτε βλέπει τον Ιωνικό ρυθμό στη Μικρασιατική παράδοση, παρούσα στα παραδοσιακά κτίσματα κατά μήκος της ζώνης Θράκης – Μακεδονίας – Ηπείρου. Τα πετρόκτιστα γεφύρια του λαϊκού κάλλους τα ματιάζει: στήνει το άχρηστο έκτρωμα της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου – και καταρρέει η άφθαστη καμπύλη του Γεφυριού της Πλάκας.
Το ΝεοΕλληνικό κατεστημένο περιθωριοποίησε και δεν άφησε να πιάσει τόπο η προσπάθεια δημιουργίας υψηλού πολιτισμού εναρμονισμένου προς τα βιώματα της λαϊκής ψυχής. Οι κορυφές του Σολωμού, του Κάλβου και του Καβάφη στερήθηκαν καλλιέργειας, έμειναν χωρίς συνέχεια. Οι ηγετικές elites δεν κατάλαβαν ούτε τον Γερμανικό Κλασσικισμό: δείτε την αρχιτεκτονική κατάντια. Τον κλασσικό Ελληνισμό τον αισθάνονται οι πνευματικές ακαδημαϊκές και καλλιτεχνικές ηγεσίες του τόπου τόσο ξένο που σκέφτηκαν να τον πάρουν από τρίτο χέρι.
Για Βυζάντιο και Ορθοδοξία ούτε λόγος να γίνεται, παρά μόνο για αστείο. Η καλικαντζαρική νεοελληνική αγιογραφία και ο ανύπαρκτος, άδειος και κούφος θεολογικός λόγος είναι αψευδείς μάρτυρες της εγκατάλειψης αυτού του κομματιού της ιστορίας μας. Όταν οι Γερμανοί απελευθερώθηκαν από την εκκλησιαστική δυναστεία της Ρώμης στη Διαμαρτυρία και Μεταρρύθμισή τους, προσέφυγαν στην ακένωτη πηγή των Πατέρων. Η ζώσα πίστις διατρανώνετο μέχρις εσχάτων του Βυζαντίου με δημιουργική θεολογία: ο Ησυχασμός δείχνει τι θα πει Πατερικό πνεύμα, κάθε άλλο από παπαγαλία. Η Εκκλησία, ως ηγετική ιεραρχία, πρόδωσε την υψηλή εθναρχική αποστολή της υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία, πρόδωσε και τις ελπίδες του Λαού για μια Ελληνική αναγέννηση στο ΝεοΕλληνικό Κράτος. Έγινε κουκλοθέατρο. Μια τρίχα χωρίζει για τους αμύητους το μεγαλόπρεπο από την κιτσαρία, όταν το πνεύμα πετάξει.
Ζούμε την απόλυτη αποτυχία του ΝεοΕλληνικού Κράτους.
Καιρός ήταν.
Δεν μπορούσε ποτέ να επιτύχει. Είναι θέμα αλλοτρίωσης.
Χωρίς Ελληνισμό σε Υψηλό Πολιτισμό. Ξεριζωμένο από τη ζωή του Λαού. Πιστεύοντας μόνο στη μαγεία των αμφίων και ληκυθίζοντας τσιτάτα της πυγής, το ΝεοΕλληνικό Κατεστημένο του Καθεστώτος οδήγησε με μαθηματική βεβαιότητα τη χώρα στην καταστροφή. Δεν υπήρξε ποτέ και δεν υπάρχει περίπτωση επιτυχίας για ένα τερατούργημα αλλοτρίωσης, ό,τι και να λένε οι εκάστοτε φτηνοί έμποροι της Ελπίδας.
Δεν υπάρχει ελπίδα αν η Ελλάδα δεν στηθεί στα πόδια της, ντυμένη όπως την εκφράζει και με την πόζα που μιλάει η ψυχή της.
Είσαι κουρελιάρης στην παρέα των μοδάτων; Γδύσου και μείνε με την ομορφιά του εαυτού σου. Μην παρακαλάς για δανεική λιβρέα.  

Η αποτυχία του ΝεοΕλληνικού Κράτους είναι πλήρης: οικονομική, στρατηγική, πολιτισμική, διαρθρωτική. Η κύρια αιτία τέτοιας κολοσσικής αποτυχίας πρέπει να είναι βαθύτατη. Δεν μπορεί να είναι άλλη από κρίση ταυτότητας.
Ο επίσημος ΝεοΕλληνισμός στήθηκε ερήμην του πολιτισμικού Ελληνισμού, ερήμην της χώρας και του γεωπολιτικού χώρου, ερήμην του Λαού, του χαρακτήρα και της φυσιογνωμίας του.
Το Κατεστημένο (πνευματικό, ακαδημαϊκό, καλλιτεχνικό, εκκλησιαστικό, οικονομικό, πολιτικό) ασπάστηκε το Δόγμα του Ευρωπαϊσμού, η νέα μορφή υποδούλωσης που αντιστοιχεί στην ασελγή Ένωση με τον Πάπα. Ένωση και τώρα Ευρωπαϊκή κραυγάζουν μανιασμένα οι φουνταμενταλιστές της αλλοτρίωσης. Μερικοί φουκαράδες πίστεψαν, αν είναι δυνατόν, ότι ο δρόμος προς τον Ελληνικό εαυτό μας περνάει από την Ευρώπη. Οι επιτήδειοι χρησιμοποίησαν την αλλοτρίωση για να παρασιτέψουν στον Λαό. Η Ολιγαρχία έφτιαξε το οχυρό της όπως οι Φράγκοι στον Μυστρά και στο Γεράκι πάνω στην αλλοτρίωση. Τα κάστρα των παρασίτων.
Το Κατεστημένο έχασε τον εαυτό του για να γίνει Πίθηκος της Ευρώπης. Και τώρα κατέληξε να επαιτεί να γίνει δουλικό της Ευρώπης.
Το Κατεστημένο επιδιώκει να κάνει την Ελλάδα Φέουδο της Ευρώπης.
Το μόνο που απασχολεί την Ολιγαρχία είναι να μείνουν αυτοί ως τοπικοί φεουδάρχες. Ξέρουν ότι με τον αέρα ελευθερίας που φυσάει στο Παγκόσμιο Σύστημα και σαρώνει σιγά-σιγά όλες τις αντιδραστικές δυνάμεις του παρωχημένου Ευρωπαϊκού status quo, όλο το ancient regime που καταρρέει υπό τη νικηφόρα ροπή του Ανύσματος της Ιστορίας, ξέρουν ότι στις κοσμοϊστορικές εξελίξεις θα πνιγούν με τα απόνερα του ρεύματος του Χρόνου.
Το συν τώρα φαίνεται να είναι ότι υπό την ηγεμονία της Γερμανίας φυσάει και στην αντιδραστική Ευρώπη των κεκτημένων του παρελθόντος αέρας ελευθερίας.
Αυτήν την νέα Ευρώπη θέλει να αλλάξει η ενεργούμενη Κυβέρνηση του Καθεστώτος. Για να συντηρήσει το ancien regime.
Η ιδεολογία της συναλληλέγγυης Ηνωμένης Ευρώπης που προσπαθεί να πουλήσει στον Λαό το Κατεστημένο σημαίνει ακριβώς αυτό: η χώρα Ευρωπαϊκό φέουδο. Προτεκτοράτο. Γιατί επαρχία δεν μπορεί να είναι της Ευρώπης. Δεν υπάρχει υπερεθνικό Ευρωπαϊκό Κράτος. Άρα Δουλικό. Φέουδο. Προτεκτοράτο.
Σταματήστε γελοίοι, υπερεπίσημοι και τα τσανάκια σας τις ξετσίπωτες λαγνείες για το ενιαίο και αδιαίρετο της Ευρώπης. Εννοείτε να μας κάνετε δουλικά γιατί έτσι συμφέρει την ολιγαρχία και γιατί όλοι σεις δεν ξέρετε να κάνετε τίποτα παρά πιθηκίζοντας.
Και βλέπεις υπερεπίσημο παλιάτσο να κοκορεύεται: Η Ελλάδα είναι σύνορο της Ευρώπης.
Μα, μωρέ, Σύνορα υπάρχουν όπου υπάρχει Κράτος. Επικράτεια είναι η περιοχή που έχει οργανωθεί σε ενιαίο Κράτος. Χωρίς κάποιο Κράτος δεν υπάρχει επι-κράτεια και δεν υπάρχουν όρια. Τα Σύνορα της Ελλάδας είναι απλά και μόνο (και πάρα πολύ είναι αυτό το «απλά και μόνον») σύνορα της Ελλάδας. Την ανικανότητά σου να τα υπερασπίσεις την βαφτίζεις «Ευρωπαϊκά Σύνορα».
Η «Ευρώπη» είναι συνεργασία ανεξάρτητων και κυρίαρχων κρατών. Τελεία και παύλα.
Και έτσι θα μείνει.
Και ούτως ή άλλως δεν μας αφορά το τι θα κάνει η Ευρώπη.
Η Ελλάδα όχι μόνον δεν «ανήκει» στην Ευρώπη, δεν ευρίσκεται καν στην περιφέρεια της ιστορικής Ευρώπης.
Η Ελλάδα ευρίσκεται στο ισχυρό ΒαλκανοΜικρασιατικό γεωπολιτικό πεδίο.
Η γεωπολιτική αλλοτρίωση έγκειται στην ονείρωξη του Καθεστώτος και του κατεστημένου του ότι μπορεί ως δουλικό να προσαρτηθεί στην «Ευρώπη».
Για αυτό προβάλλει τον Πατριωτισμό της Επαιτείας. Στρατηγικής Επαιτείας: «Τα σύνορα της Ελλάδας είναι Σύνορα της Ευρώπης». Οικονομικής Επαιτείας: «βοηθείστε τον αόμματο» – εστέ αλληλέγγυοι της ανθρωπιστικής κρίσης. Πολιτιστικής επαιτείας: «γνωρίζουμε τον εαυτό μας μέσω των Φραγκολατίνων».
Οι παλιάτσοι λένε: «έχουμε ανθρωπιστική κρίση». Και προσβάλλουν βαθύτατα τον Ελληνικό Λαό. Δεν είμαστε επαίτες. Δεν έχουμε καμία ανθρωπιστική κρίση.
Στο βάθος, έχουμε κρίση ταυτότητας γιατί το Καθεστώς και όλη η παρδαλή κουρελού του Κατεστημένου είναι ξένο προς τον Ελληνισμό και τον Λαό. Δεν μας αφήνουν να είμαστε ο εαυτός μας.
Και στον διαχειριστικό τομέα έχουμε κρίση τεράστιας αποτυχίας των ηγετικών elites της χώρας.
Τον πιθηκισμό τους και την παταγώδη ανικανότητά τους την βαφτίζουν ανθρωπιστική κρίση. Για να μας βάλουν να ζητιανεύουμε έξω για λογαριασμό τους. Και για να μας ρουφάνε το αίμα μέσα. Θεοί, πόσο κουτοπόνηροι είναι! Τέτοια καπατσοσύνη.
Τους εξευτελίζουν και σηκώνουν φλάμπουρα με τα «δίκαιά» τους, ενώ τις τρώνε.
Με τους Τούρκους έχουν δίκαιο. Με τους Αλβανούς έχουν δίκαιο. Με τους γείτονες έχουν δίκαιο. Με τους μακρυνούς έχουν δίκαιο. Με τους Αμερικανούς έχουν δίκαιο. Και τώρα με τους Γερμανούς έχουν δίκαιο.
Έχουν δίκαιο με όλους. Και τις τρώνε από όλους.
Τότε να είχαμε και λίγο άδικο να γλυτώναμε καμμιά καρπαζιά και κλωτσιά.
Για να μάθουν: το Δίκαιο ζυγίζει αξία. Δεν υπάρχει δίκαιο για τον άχρηστο. Υπάρχει για αυτόν οίκτος. Που για να λειτουργήσει χρειάζεται ικεσία. Δικαιούχος ικέτης είναι επιλεκτική πόρνη.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο απεχθές από τον επαίτη που ενώ ζητιανεύει επικαλείται το δίκιο του. Αηδιαστικό.

«Το χρέος είναι σε μεγάλο μέρος του επονείδιστο» μας λένε.
Φυσικά και είναι: επονείδιστο για το κατεστημένο του καθεστώτος που το προκάλεσε και το διαχειρίζεται τώρα με τον γελοίο τρόπο που το κάνει.
Την ανημποριά τους την βαφτίζουν δίκιο τους.
Την αποκλειστική ευθύνη για την κατάντια της χώρας, την πλήρη αποτυχία του ΝεοΕλληνικού κράτους, την έχει το καθεστώς της ολιγαρχίας και οι ηγετικές ομάδες του κατεστημένου του. Η επίσημη Ελλάδα συλλήβδην.
Κανείς άλλος.
Δεν μας φταίει κανείς άλλος.
Καμμιά αλλαγή σελίδας, μάλιστα βιβλίου ολάκερου, δεν μπορεί να γίνει αν δεν διαλυθεί πρώτα το επονείδιστο Καθεστώς.
Καμμιά μεταρρύθμιση δεν μπορεί να πιάσει αν δεν ξεκινήσει από την εκρίζωση της ολιγαρχίας.
Καμμιά ελπίδα δεν θα συνεγείρει τον Λαό, αν δεν μιλήσει στην δική του ψυχή με την δική του γλώσσα, την γλώσσα του Ελληνισμού και του χώρου μας.    

Τὸ δ’ εὖ νικάτω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: